اینترنت ماهواره ای ایلان ماسک چیست : استارلینک قرار است به کمک ۴۲ هزار ماهواره که تاکنون مجوز پرتاب ۱۲ هزار فروند آن را گرفته و توانسته ۱۳۰۰ ماهواره به مدار پایین زمین پرتاب کند، اینترنت را در اختیار تمامی شهروندان کره زمین قرار دهد. در ادامه در فایل دی شما را با جزئیات بیشتری از اینترنتی که ایلان ماسک قرار است در کره زمین راه اندازی کند آشنا خواهیم کرد.
اینترنت ماهواره ای که این کمپانی در اختیار مشترکین خود قرار میدهد، سرعتی بین ۵۰ تا ۱۵۰ مگابیت بر ثانیه داشته و با تاخیری در حدود ۲۰ الی ۴۰ میلیثانیه به کاربر نهایی برسد. برای این منظور کاربر باید تجهیزات اختصاصی دریافت اینترنت ماهوارهای را خریداری کرده و هزینه اشتراک ماهیانه آن را نیز پرداخت کند.
بر اساس اطلاعاتی که در سایت این کمپانی قرار گرفته، هزینه خریداری تجهیزات رقمی معدل ۵۰۰ دلار است. این تجهیزات شامل دیش، سهپایه، روتر وایفای و یک آداپتور برق است. همچنین هزینه اشتراک اینترنت ماهیانه نیز برابر ۱۰۰ دلار است که هیچ محدودیت حجمی برای آن در نظر گرفته نشده. این نکته را هم باید در نظر گرفت که به دلیل تعداد کم ماهوارههای استارلینک، فعلا ۶ کشور و مجموعا حدود ۱۰ هزار کاربر تحت پوشش استارلینک که در فاز بتای خود قرار دارد، قرار میگیرند.
کاربرانی که در کشورهای آمریکا، انگلستان، آلمان، کانادا، استرالیا و نیوزیلند قرار دارند، میتوانند با ثبتنام در وبسایت رسمی استارلینک، شانس ورود به فاز بتای این پروژه را دریافت کرده و از اینترنت استارلینک بهره ببرند. اکنون نوبت به این سوال میرسد که استارلینک به ایران میآید؟
ایلان ماسک گفته در پایان فاز بتا، اینترنت ماهوارهای خود را تنها پس از دریافت مجوزهای لازم از دولتها در اختیار کاربران قرار میدهد. این یعنی اگر استارلینک روزی بخواهد به صورت قانونی در ایران فعالیت داشته باشد، باید با دولت به صورت مستقیم وارد مذاکره شود. البته چندی پیش علی ربیعی سخنگوی دولت اینترنت ماهوارهای را نه یک تهدید بلکه یک فرصت قلمداد کرد و از حضور هر کمپانی «بینالمللی» برای ارائه این نوع اینترنت در ایران استقبال کرد.
یک نکته دیگر که این جا حائز اهمیت است، انحصاری بودن اینترنت است. بر اساس اصل ۴۴ قانون اساسی، اینترنت بینالملل در انحصار شرکت ارتباطات زیرساخت است که خود آن زیر مجموعه وزارت ارتباطات قرار میگیرد. در نتیجه حتی اگر اینترنت بینالمللی ولو ماهوارهای پایش به ایران باز شود، نهایتا تا لب مرز و گیتوی شبکه مادر میآید و پس از آن با تقسیم به آیاسپیها، در قالب اینترنت پایش شده فعلی به دست کاربران میرسد. در نتیجه مشخص نیست که این اینترنت چه تفاوتی با اینترنت فعلی خواهد داشت.
تنها راه دریافت فعلی این اینترنت این است که به نحوی تجهیزات آن با ثبتنام در سایت رسمی استارلینک که از ایران «فعلا» پشتیبانی نمیکند، به دست کاربران ایرانی برسد.
دیدگاهتان را بنویسید