نظر آیات و احادیث در مورد غذا
قریب به ۲۵۰ آیه قرآنی و ده‌ها روایت از معصومین(ع) بر اهمیت غذا و تغذیه ولالت میکنند، حال سؤال ایـن است که اسلام، خوردن چه نوع غذاهایی را توصیه کرده است؟ چه مقدار باید غذا خورد؟ اسلام چند وعده برای خوردن را توصیه می‌کند؟ و بالاخره آداب خوردن غذا چیست؟
نیاز انسان به غذا، مهم‌ترین و حیاتیترین نیاز روزمره اوست که از تولد تا مرگ وی را همراهی می‌کند، و حتی انبیا و اولیاء الهی نیز از این قاعده مستثنی نیستند، رشد، طول عمر، تندرستی، آرامش اعصاب و روان، خُلق و خوی و رفتار، توانمندی و قدرت، تکثیر نسل و تولید مثل و … همه به نوعی وام‌دار تغذیه سالم هستند، نام‌گذاری پنجمین سوره قرآن‌کریم تحت‌عنوان «مائده» به‌معنای سفره غذایی، قرار گرفتن رزاق و مطعم بودن به‌عنوان صفات خـداوند، سوگند خداوند به غذا «والتین والزیتون»، درخواست مائده آسمانی توسط حضرت عیسی(ع) و درخواست غذا توسط حضرت موسی(ع) هرکدام مُهر تأییدی بر اهمیت غذا و تغذیه است.
تأثیر غذا بر اخلاق و رفتار انسان
خداوند متعال بین تغذیه کافران و مؤمنان تفاوت قائل شده به‌طوری‌که در رابطه با کافران چنین می‌فرماید که؛ حیوانات علف می‌خورند بی آن‌که بدانند از کجا آمده، حلال است یا حرام؟ غصبی است یا مباح؟ کافران نیز غذا می‌خورند بیآنکه بـه رجس و پلیدی و حلال و حرام بودن آن توجه داشته باشند، بنابراین فرجام مشابه‌ای دارند، ولی مؤمنان که به تأثیر اخلاقی و معنوی غذا توجه دارند، مقید به رعایت غذای پاکیزه و حلال هستند چراکه استجابت دعای خود را در گرو غذای بدون شبهه می‌داند، به‌طوری‌که در روایتی آمده است که مردی خدمت پیامبر(ص) گفت: دوست دارم دعایم مستجاب شود، حضرت فرمود: «غذای خود را پاکیزه کن و از هرگونه غذای حرام بپرهیز».
بنابراین به مؤمنان دستور داده شده فقط از غذاهای پاکیزه و حلال استفاده کنند. در آیه ۱۷۲ سوره مبارکه بقره می‌فرماید: «یا ایها الذین آمنوا کلوا من طیبات ما رزقناکم؛ ای مؤمنان! از روزی پاکیزه که به شما دادیم بخورید» و در برخی آیات ارتباط تنگاتنگی بین غذای پاکیزه و عمل صالح دیده می‌شود، به‌طوری‌که خداوند متعال در قرآن‌کریم می‌فرماید: «کلوا من الطیّبات و اعملوا صالحا؛ از غذاهای پاکیزه بـخـوریـد و عـمـل صـالح انـجـام دهـیـد» زیـرا همچنان‌که سخن پاکیزه، عمل صالح را به اسمان عروج میدهد، غذای پاکیزه نیز انسان را در جهت کسب کمالات معنوی و حفظ ارزش‌های اخلاقی یاری می‌بخشد و به مانند باران پاکیزه موجب رویش سیزه‌ها و گل‌های معطر در وجود آدمی می‌شود.
آیات و روایات زیادی در دین اسلام وجود دارد که در رابطه با غذای پاکیزه و اثرات آن‌ها بر روی خُلق و خوی انسان است، در این میان برخی از غذاها وجود دارد که تأثیرات مستقیم بر روی خلق و خوی انسان دارد که در خوردن آن‌ها نیز باید حد اعتدال رعایت شود، مانند گوشت که موجب خوش اخلاقی، اعتماد به نفس و شجاعت شده اما زیاده‌روی در خوردان آن قساوت قلب را به همراه دارد.
غذای مناسب برای رابطه جنسی بهتر
چه نوع غذایی استفاده کنیم؟ (گیاهخواری،گوشتخواری،میوه خواری)
عده‌ای به رژیم گوشتخواری عقیده دارند، هرچند این رژیم به‌طور مطلق وجود ندارد ولی طرفدارانی دارد، عده‌ای بر گیاهخواری پای می‌فشرند و معتقدند انسان گیاه‌خوار آفریده شده است، گروهی نیز به رژیم میوه‌خواری تاکید میورزند، با این استدلال که ساختار دستگاه گوارش آدمی به هیچ‌یک از دستگاه گوارش گوشت‌خواران، گیاه‌خواران و دانه‌خواران شباهت ندارد، انسان‌ها نه خام‌خوارند و نه نشخوارکننده و نه دارای چینه‌دان، پس به ناچار میوه‌خوارند.
ولی در آموزه‌های دینی ما هیچ‌یک از این نظریات پذیرفته نیست، اسلام براساس نیاز انسان و با توجه به محیط، سن، شغل و … برای سبد غذایی او برنامه داده و با تعیین ملاک‌ها استفاده از همه گروه‌های غذایی را با اولیویت دادن به برخی گروه‌های غذایی توصیه کرده است.
مطابق آموزه‌های دینی ما ملاک در استفاده از مواد غذایی طیب، حلال و حُسن در مقابل غذای رجس، خبیث و حرام است چراکه این نوع غذا باعث سوء دستگاه گوارش می‌شود، اما لقمه پاکیزه که وارد دهان می‌شود، تحت اراده خداوند، با اعمال هضم و جذب ترشحات دهان و معده به مواد لازم و مورد نیاز بدن تبدیل میگردد.
طیّب یعنی سازگار، موافق، نیکو، شایسته و لذت‌بخش که در قرآن‌کریم به‌جز غذای حلال در مورد همسر خوب، زمین پاک، سخن شایسته، فرزند صالح، زندگی پاکیزه و شجره طیبه به‌کار رفته است.
غذای حُسن، برتر از غذای طیب و حلال است، خداوند متعال از برخی غذاها مانند: انگور، شیر، عسل و … به وصف حُسن یاد کرده و غذای شهیدان را غذای حُسن دانسته است، در مقابل غذاهای طیب، حلال و حُسن؛ غذاهای رجس و خبیث و حرام و سوء قرار گرفته که برای انسان ضرر و مفسده دارد و نه‌تنها سلامتی او را به خطر انداخته در خُلق و خُوی و ایمان انسان اثر منفی داردف به‌طوری‌که در قران‌کریم انسان به خوردن غذای طیب و حلال سفارش و از غذاهای حرام و خبیث منع شده است.
بنابراین طبق آموزه‌های دینی ما انسان میتواند با رعایت غذاهای حلال و حرام از هر نوع غذایی که پاکیزه و حلال است، اعم‌از غذای گوشتی، پروتئینی و غیر آن بهره ببرد و از غذاهای حرامف خبیث و مضر برای بدن، پرهیز کند، چون سلول‌های اعضا و جوارح، مانند مغز، قلب، کلیه، شُش، دست و پا، چشم، گوش، مو، ناخن، پوست و … هر کدام نیازمند غذای خاص خود است که تامین این‌ها از یک گروه مشکل است و آنان که خود را از برخی غذاها محروم میکنند، همیشه بیمارند، چون به نیاز سلول‌های بدن پاسخ نمیدهند.
یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا کُلُوا مِنْ طَیِّبَاتِ مَا رَزَقْنَاکُمْ وَاشْکُرُوا لِلَّهِ إِنْ کُنْتُمْ إِیَّاهُ تَعْبُدُونَ ـ ﴿سوره بقره آیه۱۷۲﴾
اى کسانى که ایمان آورده اید از نعمتهاى پاکیزه اى که روزى شما کرده ایم بخورید و اگر تنها او را مى پرستید خدا را شکر کنید
یَا أَیُّهَا النَّاسُ کُلُوا مِمَّا فِی الْأَرْضِ حَلَالًا طَیِّبًا وَلَا تَتَّبِعُوا خُطُوَاتِ الشَّیْطَانِ إِنَّهُ لَکُمْ عَدُوٌّ مُبِینٌ ـ ﴿سوره بقره آیه۱۶۸﴾
اى مردم از آنچه در زمین است حلال و پاکیزه را بخورید و از گامهاى شیطان پیروى مکنید که او دشمن آشکار شماست
آیات قرآن کریم و روایات زیادی که از ائمه معصومین به دست ما رسیده، حاکی از این است که ما موظف هستیم تا در کیفیت و کمیت غذای خود مواظبت نماییم.
در احادیث، علت بسیاری از ناهنجاریها، تجاوزها ، ظلمها و حتی گوش ندادن لشکر دشمن به سخنان امام حسین ع و حمله به امام بزرگوار ، لقمه حرام معرفی شده است. لذا کسب روزی حلال، پرداخت خمس و زکات و استفاده مادر از غذاهای طاهر و پاکیزه از جهت ظاهری و باطنی، همگی در ایجاد و پرورش فرزندان صالح نقش بسزایی دارند.
از آنجا که کودک، تغذیه خود را از راه مادر به دست می آورد، لذا مادران دلسوز و مهربانی که علاقه دارند فرزندی پاک ، صالح و با ایمان و دوستدار ائمه علیهاالسلام داشته باشند، می توانند با مراجعه به کتبی همچون«حلیه المتقین» از علامه مجلسی و «اولین دانشگاه و آخرین پیامبر» از دکتر پاک نژاد با روش تغذیه در اسلام در بارداری و بعد از آن آشنا شوند.
در شروع شیر دادن به شیرخوار بسم الله الرحمن الرحیم فراموش نشود .
در هنگام شیردادن به کودک خود به او نگاه کنید و با او حرف بزنید و در سخن گفتن خود توجه کنید. مادری که می خواهد فرهنگ اهل بیت را به کودک خود آموزش دهد باید فرهنگ دین داشته باشد.
در هنگام شیر دادن به کودک خود لازم است صبر و آرامش داشته باشید، عصبانیت و تند خویی، افکار سالم یا غیرسالم، گذشت و رأفت اسلامی و یا لجاجت و انتقام گیری شما، همه و همه بر روی کودک تأثیر خواهد گذاشت.
شکر الهی در پایان شیردهی و غذا دادن به کودک فراموش نشود.
همه این کارها را برای خداوند به عنوان پرستش الهی انجام دهید تا به یقین برسید.
بیشتر بخوانید:
واقعا کامل و عالی بود تغذیه تاثیر بسیار زیادی روی فرزندان و تربیتشون داره همه باید مراقب تغذیه بچه هامون باشیم